تعریف انواع روش های اتصال دهی لوله ها، مزایا و معایب
در این مقاله روش‌های مختلفی که لوله‌کش‌ها لوله‌ها و اتصالات را به هم متصل می‌کنند ارائه شده است. در هر روش سیستم‌های مختلف لوله‌کشی و روش اتصال مورد استفاده و در نهایت مزایا و معایب هر یک توضیح داده شده‌اند.
دکتر پایپ نماینده شرکت bl-tech کره جنوبی و دارای گواهی نامه استاندارد kwc، محصول ویژه‌ای برای رفع نشتی لوله‌ها در تاسیسات ساختمان ارائه می‌دهد که نسبت به روش‌های مشابه به زمان و هزینه کمتری نیاز دارد. این محصول در تاسیسات پتروشیمی، دریایی، آب و فاضلاب، نیروگاه و.. به راحتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این محصول می‌توانید با شماره [shortcode-variables slug=”number”] تماس حاصل فرمایید [shortcode-variables slug=”telegram”]
روش‌های اتصال لوله
روش‌های مختلفی برای متصل کردن لوله‌ها وجود دارد:
لحیم‌کاری
این روش شامل فرایند متصل کردن لوله‌ها با ذوب کردن یک فلز فیلر با نقطه‌ی ذوب پایین در محل اتصال است. هنگامی که فلز فیلر یا لحیم خنک می‌شود دو قطعه را به هم متصل می‌کند. در لوله‌کشی از این تکنیک اغلب برای لوله‌های مسی استفاده می‌شود. لحیم‌کاری برای تمام سیستم‌های لوله‌کشی آب، فاضلاب و هواکش مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مزایا
- دانش مرتبط با لحیم‌کاری بسیاری قدیمی بوده و در گذر زمان نیز امتحان خود را پس داده است.
- یادگیری این روش تقریباً آسان است.
- اتصالات در صورتی که درست انجام شوند تقریباً محکم بوده و به خوبی آب بندی می‌شوند.
معایب
- در روش‌های اتصال لوله در لوله‌های مسی با قطر زیاد (۳ اینچ و بالاتر) امکان خطای انسانی بسیار زیاد است. آیا لوله بطور مناسب تمیز شده است؟ آیا شخصی که نصب را انجام می‌دهد دارای تجربه‌ی کافی برای استفاده از حرارت یا کنترل آن برای داغ کردن مفصل بطور مناسب و یکنواخت می‌باشد؟ عمل مویینگی فلز لحیم را به طرف محل اتصال می‌کشد و در صورتی که پایین اتصال بیش از حد داغ شود ممکن است لحیم به پایین اتصال کشیده شده و یک درز در بالا ایجاد شود.
- مصالح لوله‌کشی و فلز لحیم گران هستند. با توجه به اینکه امروزه صاحبان، نصب کنندگان و مشتریان متنسب به هزینه‌ها بسیار حساس هستند، مس می‌تواند هزینه‌ی هنگفتی در پی داشته باشد.
- در صورتی که حرارت مناسب رعایت نشود و بیش از حد گرم شود مس سخت می‌تواند نرم شود.
لحیم‌کاری سخت
لحیم کاری سخت بسیار شبیه به لحیم‌کاری اتصالات است که در آن یک فلز فیلر با نقطه ذوب پایین‌تر از فلز اتصال برای پر کردن محل اتصال بین دو فلز پایه استفاده می‌شود. لحیم‌کاری سخت عمدتاً برای لوله‌کشی آب و بطور خاص‌تر برای آب‌رسانی در لوله‌های با قطر بزرگ انجام می‌شود. این روش بسیار مقرون بصرفه‌تر است.
مزایا
- مانند تکنولوژی لحیم کاری امتحان خود را پس داده است.
- اتصالات به علت نحوه‌ی واکنش آن به فلزی که در حال جوش داده شدن است قوی‌تر از فلز فیلر خواهند بود و بطور قابل ملاحظه‌ای قوی‌تر از یک اتصال لحیم کاری شده می‌باشند.
معایب
بیشتر معایبی که در لحیم کاری وجود دارند در این روش نیز مشاهده می‌شوند.
رزوه‌ای
لوله‌ها و اتصالات رزوه‌دار که مرتبط با لوله‌های آب گالوانیزه هستند یک گزینه‌ی در حال فراموشی برای اتصالات هستند. این روش همیشه برای ترمیم‌ها یا اتصالات تخصصی مانند اتصالات فلنج استفاده می‌شود اما روش نصب ارجح نمی‌باشد.
مزایا
یک مزیت واقعی و مشخص برای نصب لوله‌ها و اتصالات گالوانیزه وجود ندارد.
معایب
- معایب زیادی برای استفاده از اتصالات رزوه‌ای وجود دارد که یکی از آنها این حقیقت است که ترمیم لوله‌ها و اتصالات گالوانیزه می‌تواند دشوار باشد. با فرسودگی لوله‌ها و اتصالات گالوانیزه، رسوبات و زنگ زدگی‌ها شروع به تجمع در داخل لوله کرده و قطر داخلی لوله کاهش می‌یابد. در صورتی که نیاز به تعمیر باشد، لوله‌کش‌ها متوجه آسیب بیشتری در مقایسه با آنچه که در ابتدا انتظار می‌رفته است می‌شوند. برای تعمیر لوله‌ها و اتصالات رزوه‌ای، پیمانکار لوله‌کشی باید تجهیزات لازم برای برش و رزوه‌دار کردن لوله را داشته باشد و در صورت عدم وجود تجهیزات، لوله‌کش باید از مهارت کافی برای انجام اندازه‌گیری‌های صحیح برخوردار باشد. این اندازه‌گیری‌ها باید به صورتی باشند که فرد قابلیت برش و رزوه‌دار کردن لوله را داشته باشد. غلط بودن اندازه‌گیری‌ها می‌تواند موجب هدر رفتن زمان و پول و نارضایتی کارفرما گردد.
- در صورتی که سیستم در حال فرسودگی باشد، یکپارچه شدن محل اتصال رزوه‌ای غیر عادی نیست که در این صورت جدا کردن آن بسیار دشوار خواهد بود. این کار معمولاً شامل بریدن لوله در محدوده‌ی کلی تعمیر و یافتن اتصالی که بتوان برای لوله‌کشی استفاده کرد، یا بریدن لوله در ناحیه‌ی نزدیک به اتصال و سرپوش گذاشتن بر روی لوله‌ی باقیمانده می‌باشد.
آب‌بندی فیوژن
با اینکه این تکنولوژی حدود ۵۰ سال است که مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما برای همه‌گیر شدن راه ساده‌ای نداشته است. تکنولوژی فیوژن زمانی استفاده می‌شود که پلاستیک‌های مورد اتصال با استفاده از سیمان قابل متصل شدن نمی‌باشند. روش پایه به این صورت است که یک وسیله یا ابزار برای گرم گردن اتصال و لوله تا یک دمای مشخص استفاده می‌شود تا یک لایه‌ی نازک از پلاستیک پلی پروپیلن ذوب شود، لوله در محل اتصال قرار داده شده و اطمینان حاصل می شود که در جای مناسب قرار می‌گیرد. بعد از یک زمان مشخص، معمولاً حدود ۱۵ تا ۲۰ ثانیه دیگر نمی‌توان لوله و اتصال را دستکاری کرد و محل اتصال سفت می‌شود. لوله و اتصال در واقع یکپارچه شده و یک آب‌بندی مثبت را تضمین می‌کند.
مزایا
- ۲۰ درصد صرفه‌جویی در برابر مس
- برای فرایند آماده‌سازی و اتصال یک دوره‌ی یادگیری وجود دارد، هرچند این دوره نسبت به همتای مسی بسیار آسان‌تر است. بعد از اینکه متخصصین در این روش اتصال ماهر شدند در نیروی کار صرفه‌جویی خواهد شد.
- این اتصال بطور طبیعی در برابر اسید مقاوم است، بنابراین نه آب سخت و نه آب نرم تاثیری بر آن ندارند.
- انقباض و انبساط کمی دارد. نگرانی در مورد یخ زدن و آب شدن یا ریختن آب روی عرشه بتنی وجود ندارد.
- هادی موثری برای گرما یا سرما نمی‌باشد بنابراین میعان یا تعریق بسیار کمی وجود دارد.
- برخی از مصالح جدیدی که ارائه می‌شوند برای این نحوه اتصال لوله‌ها و خود مصالح مناسب می‌باشند.
- الکترولیز وجود ندارد و مقدار هدایت الکتریکی نیز بسیار ناچیز است.
معایب
- با اینکه این محصول و روش اتصال چندین سال است که ارائه شده اما همچنان بطور گسترده استفاده نمی‌شود.
- با وجود اینکه درصد زیادی از متخصصین لوله‌کشی در مقطعی از حرفه‌ی خود با این مصالح کار کرده‌اند اما بطور معمول و روزمره از آن استفاده نمی‌کنند بنابراین هیچ گاه در روش نصب آن مهارت پیدا نکرده‌اند.
- بطور معمول اتصالات پورت کامل نیستند هرچند در این روش امکان ایجاد اتصالات آبی قابل حمل با جریان کامل وجود دارد.
- در لوله‌کشی‌های بالاتر از ۴ اینچ باید اتصالات مکانیکی استفاده شود.
اتصالات مکانیکی
اتصال مکانیکی شامل هر روش اتصال لوله از طریق کوپلینگ است که از فشرده‌سازی یک واشر لاستیکی برای تضمین آب‌بندی استفاده می‌شود. دو نمونه از اتصالات مکانیکی عبارتند از لوله‌ها و اتصالات فلنج، لوله‌های شیاردار با کوپلینگ‌ها یا اتصالاتی که دارای واشر لاستیکی بوده و داخل شیار قرار می‌گیرند و لاستیکی که فشرده شده و شیار را پر کرده و محل اتصال را آب‌بندی می‌کند.
مزایا
- از لحاظ تئوری انجام تعمیرات روی این اتصالات آسان‌تر است.
- این اتصالات با فشار بالا بوده و بنابراین آستانه تحمل آنها بالا است. لوله‌ها و اتصالات با قطر بسیار بزرگ قابل نصب هستند.
معایب
- آماده‌سازی و نصب این لوله و اتصالات همراه نیاز به مهارت نسبتاً بالایی دارد. نصب اتصالات مکانیکی برای لوله‌های شیاردار آسان است اما یادگیری نحوه‌ی اندازه‌گیری و شیاردار کردن لوله زمان‌بر است. برای لوله‌های فلنج، لوله کش مورد نیاز برای نصب قطعات قرقره و اتصالات فلنج باید برای انجام اتصالات جدید یا تعمیر مهارت بالایی داشته باشد. برای اینکه بتوان بطور صحیح اندازه‌گیری کرد، اتصالات قدیمی را جدا کرد و با اتصالات جدید جایگزین کرد، نیاز به مهارت بخصوص در لوله‌ها و اتصالات با قطر زیاد است. در صورت اشتباه در اندازه‌گیری‌ها حرکت دادن یک لوله‌ی ۸، ۱۰ یا ۱۲ اینچی به مقدار نیم اینچ بسیار دشوار خواهد بود.
- اتصالات سنگین، حجیم و گران هستند.
- تعمیرات نیاز به نیروی کار زیادی دارند.
- با اینکه لوله‌های پلاستیکی را می‌توان با اتصالات مکانیکی استفاده کرد، میزان مهارت برای نصب آنها متفاوت نمی‌باشد اما ممکن است در هزینه‌ی مصالح صرفه‌جویی شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.