نحوه لوله‌کشی مخزن آب یا منبع تحت فشار پمپ آب
در این مقاله هدف از ذخیره‌سازی آب در مخازن آب تحت فشار، نحوه کار کردن تانک‌های آب، مشکلات تانک‌های آب (مانند نشت تانک آب و از دست دادن هوا، خوردگی، مشکلات در ورودی آب) و چگونگی تعمیر مشکلات تانک‌های آب توضیحاتی ارائه می‌شود. هدف از ذخیره‌سازی آب یا فشار آب تانک‌ها در یک سیستم چاه خصوصی یا با هدف تقویت فشار منابع آب شهری نیز توضیح داده خواهد شد. ما در مورد انواع مختلف تانک‌های آب مانند تانک‌های مورد استفاده برای دیافراگم، فولاد ضدزنگ، فایبرگلاس یا پلاستیکی و فشار تانک آب و شیرها و کنترل‌های هوا توضیح خواهیم داد.
هدف از داشتن تانک‌های آب
چاه‌های خصوصی و سیستم پمپ شامل یک چاه (منبع آب)، لوله‌کشی از چاه به سمت ساختمان، پمپ آب و مخزن آب بوده که به سیستم آب‌رسانی ساختمان وصل است می‌باشد. اتصالات لوله‌کشی ساختمان (سینک‌ها، توالت‌ها، دوش‌ها، وان‌ها) از آب لوله‌کشی ساختمان تغذیه می‌شوند و در سیستم فاضلاب ساختمان نیز تخلیه می‌شوند.
نحوه کارکرد مخازن تحت فشار
زمانی که آب در اتصالات ساختمان جریان می‌یابد، هوا در مخزن فشرده می‌شود و مانند فنر عمل می‌کند: هوا آب را به سمت خارج از مخزن و به سمت لوله‌کشی داخلی ساختمان هدایت می‌کند بنابراین آب در اتصالات و سیستم لوله‌کشی ساختمان جریان می‌یابد.
اگر تجهیزات زیادی در ساختمان وجود داشته باشد یا نرخ جریان آب تولید شده به وسیله پمپ و لوله‌کشی و کنترل‌کننده‌ها نسبتاً کم باشد، ممکن است زمانی که این تجهیزات در حال کار هستند پمپ هم به طور دائم روشن باشد. معمولاً اگر فقط یک تجهیز در حال کار باشد و اگر پمپ و چاه بتوانند آب را با دبی بالا ارسال کنند، ممکن است پمپ در زمان کار کردن این تجهیز چندین مرتبه خاموش و روشن شود. با خروج آب از مخزن، فشار تانک کاهش پیدا کرده و افت می‌کند. از آنجا که هوا هم در مخزن آب وجود دارد، فشار هوا نیز افت پیدا می‌کند. در این مخازن، فشار آب و فشار هوا یکسان است. کلید کنترل فشار، معمولاً روی مخزن یا در نزدیکی آن نصب می‌شود، افت فشار را حس کرده و در “فشار قطع پمپ” (معمولاً 20 تا 30 پی اس آی) این کلید فشار، پمپ آب را روشن می‌کند.
پمپ آب، در مخزن یا احتمالاً در چاه قرار داده می‌شود و آب را از چاه به سمت ساختمان پمپ می‌کند، به طور همزمان فشار مخزن آب را دوباره به حد مطلوب رسانده و آب را به سمت ساختمان می‌فرستد. از آنجا که مخازن تحت فشار به پمپ آب (آب از چاه گرفته می‌شود) و همچنین لوله‌کشی‌های داخلی آب (آب را به داخل ساختمان می‌فرستند) وصل می‌شوند به این مخازن “شناور در مسیر آب” گفته می‌شود و زمانی که پمپ آب کار می‌کند، آب به طور همزمان در مخزن تحت فشار و در سیستم لوله‌کشی داخلی ساختمان جریان می‌یابد. زمانی که فشار آب در مخزن به حد “فشار قطع پمپ” می‌رسد (معمولاً 40 تا 50 پی اس آی)، کلید کنترل فشار، پمپ را خاموش می‌کند، کلید فشار پمپ چاه را خاموش می‌کند.
نحوه لوله‌کشی
از آنجا که مخازن پلی‌اتیلن وقتی پر می‌شوند، گسترش می‌یابند، لوله‌کشی آنها باید انعطاف‌پذیر باشد. همه لوله‌های متصل به مخزن باید به طور صحیح بسته شوند و هیچ فشاری نباید بر اتصالات وارد شود. همه حفره‌ها و لوله‌های باید به طور کامل قبل از پر شدن تکمیل شوند.
لوله‌های پلی‌اتیلن، انعطاف‌پذیر نیستند. برای انعطاف‌پذیر بودن باید از شلنگ‌های منعطف استفاده شود. بدون اجازه کتبی سازنده نباید سوراخ اضافی در دیواره مخزن ایجاد شود. با انجام این کار یکپارچگی ساختار مخزن حفظ شده و به زودی خراب نمی‌شود.
لوله‌کشی‌های فوقانی
بالای مخزن قسمت خاصی برای ورودی و سرریز آب طراحی شده است. توصیه می‌شود که از عایق در بالای لوله‌کشی استفاده شده و باید مراقب باشید که در زمان ایجاد حفره، سوراخ ایجاد شده کاملاً مطابق با اندازه لوله باشد. برای ایجاد سوراخ باید از ابزار مناسب استفاده شود.
سرریز باید با فاصله از کف، لوله‌کشی شود تا از ایجاد خوردگی جلوگیری شود. سرریز به شکل چوب هاکی است و لوله تخلیه که کار کند باعث می‌شود که جریان کافی به وجود نیاید و در نهایت بالای مخزن خلأ ایجاد می‌شود. زاویه سرریز و لوله تخلیه باید زاویه 90 درجه داشته باشند.
همان طور که در راهنمای لوله‌کشی گفته شده، باید برای شرایط عملیاتی، سرریز و تخلیه بیش از حد کافی در نظر گرفته شود.
آب و هوا باید بتوانند از مخزن خارج شده و حداکثر دبی نیز بتواند وارد مخزن شود. اگر مخزن به اندازه کافی تخلیه نشود، ناگریز در بالای مخزن مکش ایجاد شده و باعث از بین رفتن سریع مخزن می‌شود.
لوله‌کشی دیواره مخزن
در دیواره مخزن قسمتی برای لوله‌کشی خروجی مخزن طراحی شده است که جنس آن از برنج بوده و برای تقویت لوله‌کشی قالب‌ریزی شده است. این اتصالات از قبل آماده شده و آماده استفاده هستند. این اتصالات که روی خود مخزن قرار گرفته‌اند از کف تانک بالاتر بوده تا لجن جلوی آنها را نگرفته و وزن آب را بتوانند تحمل کنند (تا حدود یک تن در مخازن بزرگ) و مخزن را در فضای باز پایدار نگه دارند. همه اتصالات لوله‌ها باید به طور مستقل تکیه گاه داشته باشند تا فشار وارده بر انتهای آنها به حداقل برسد. لوله‌کشی‌های بدون تکیه گاه باعث کشیده شدن دیواره مخزن به یک سمت شده و به آن فشار وارد می‌کنند.
توصیه می‌شود که این اتصالات در قسمت‌های دیگر دیواره مخزن نصب نشود زیرا باعث ایجاد نقاط فشار در ساختار مخزن شده و دستگاه را از گارانتی خارج می‌کند. اگر خروجی‌های مخزن باید در یک سطح معین قرار داشته باشند، لوله عمودی داخلی را برای رسیدن به سطح مطلوبت از خروجی نصب شده در دیواره مخزن وصل کنید.
لطفاً فقط از لوله پی وی سی یا اتصالات پلی‌اتیلن مناسب استفاده کنید و مطمئن شوید که همه مفاصل به خوبی عایق شده و وزن آب باعث سوراخ شدن و نشت آنها نمی‌شود. اتصالات فلزی برای لوله‌کشی مخازن مناسب نیستند.
هر جایی که خروجی بالای 50 میلی‌متر قرار دارد قویاً توصیه می‌شود که از مخازن HD استفاده شود تا با ماهیت دبی بالای عملیاتی مخزن سازگار باشد. استفاده از هر گونه اتصالات دیگر در دیواره یا کف مخزن باعث می‌شود که تانک از گارانتی خارج شود.
باید همه لوله‌کشی‌های روی دیواره مخزن برای انعطاف‌پذیری تکیه گاه داشته باشند. از آنجا که تانک‌های پلی‌اتیلن وقتی که پر می‌شوند گسترش می‌یابند، استفاده از لوله‌های ثابت و سخت در لوله‌کشی‌های دیواره مخازن مناسب نیست و باعث خراب شدن و نارسایی زودهنگام این مخازن می‌شود. یک شلنگ انعطاف‌پذیر با تکیه گاه بین مخزن آب و لوله سخت یا پمپ باید قرار داده شود.
بوشن های بشکه صرفاً برای حمل نقل به صورت شل بسته می‌شوند. اگر به طور دائمی استفاده می‌شوند لطفاً این بوشن ها را برداشته و با نوار تفلون آنها را بسته و دوباره در محل محکم کند. اگر بوشن ها به راحتی محکم نمی‌شوند نباید آنها را بیش از حد سفت کنید. این فرایند باید قبل از پر شدن مخزن انجام شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.